ပထမဆံုး ေက်ာင္းဖြင့္တဲ့ တစ္ရက္မွာပဲ ဂရိဒႆနိက ပညာရွင္ ဆုိကေရးတီးက ေက်ာင္းသားေတြကို " ဒီေန႔ အလြယ္ဆံုး၊ အရွင္းဆံုး သင္ခန္းစာတစ္ခုကို သင္မယ္။ သင္ခန္းစာက ေက်ာင္းသားတိုင္း ၾကိဳးအထံုးတစ္ခုယူျပီး အေရွ႕၊အေနာက္လဲႊႏိုင္သမွ် လဲႊဖို႔ပါပဲ" လို႔ ေျပာျပီး ဆိုကေရးတီးက ေက်ာင္းသားေတြကုိ သရုပ္ျပခဲ့တယ္။
"ဒီေန႔ကစျပီး တစ္ေန႔ကို အၾကိမ္၃ဝဝ လဲႊႏိုင္ၾကမလား? " လို႔ ဆိုကေရးတီးက ေမးျပန္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြက ဝိုင္းရယ္ၾကျပီး စိတ္ထဲမွာလည္း "ဒီေလာက္လြယ္တဲ့ ကိစၥ ဘာျဖစ္လို႔ မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ"လို႔ ေတြးမိၾကတယ္။
တစ္လေက်ာ္လြန္ျပီေနာက္ ဆိုကေရးတီး ေက်ာင္းသားေတြကို "တစ္ေန႔ အၾကိမ္ ၃ဝဝ လဲႊတဲ့လူ လက္ေထာင္ပါ" ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသား ၉ဝ% က ဂုဏ္ယူတဲ့ဟန္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုျပီး လက္ေထာင္ၾကတယ္။
ေနာက္တစ္လမွာ ဆိုကေရးတီးက အရင္ကအတိုင္း ေက်ာင္းသားေတြကို ေမးျပန္တယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ လက္ေထာင္တဲ့လူေတြက ၈ဝ% ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ တစ္ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါ ဆိုကေရးတီးက ေမးျပန္တယ္။
"အလြယ္ဆံုး ၾကိဳးလဲႊနည္းကို ဘယ္ေက်ာင္းသားေတြ က်င့္ေနေသးလဲ"
ဒီအခ်ိန္မွာ စာသင္ခန္းထဲရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားအားလံုး ျငိမ္က်သြားျပီး ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ပဲ လက္ေထာင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေက်ာင္းသားဟာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ဂရိဒႆနိက ပညာရွင္အျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားလာခဲ့တဲ့ "ပေလတို" ပဲျဖစ္တယ္။
ေလာကမွာ အလြယ္ကူဆံုးနဲ႔ အခက္ဆံုးအလုပ္က "ၾကံ့ၾကံ့ခံႏိုင္မႈ၊ ဇဲြလံု႔လ" ပဲျဖစ္တယ္။ အလြယ္ကူဆံုးလို႔ ေျပာရျခင္းက လုပ္ဖို႔ဆႏၵရွိရင္ လူတုိင္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္သလို အခက္ဆံုးလို႔ ေျပာရျခင္းက တကယ့္လုပ္ႏိုင္တဲ့ လူဦးေရ နည္းပါးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ ေအာင္ျမင္ျခင္းက ဇဲြလံု႔လရွိသူေတြရဲ႕ေနာက္ ထပ္ၾကပ္မခြါ လိုက္ေနပါတယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အလဲထိုးခ်က္က တစ္ျခားလူ ကိုယ့္ကိုအလဲထိုးတဲ့ အခ်က္ထက္ မ်ားေနခဲ့ျပီလား? တစ္ခုခုကို အ႐ႈံးေပးလို႔ လက္ေလွ်ာ့ဖို႔ စဥ္းစားမိတိုင္း ဒီပံုျပင္ေလးကို သတိရလိုက္ပါ။
"ဒီေန႔ကစျပီး တစ္ေန႔ကို အၾကိမ္၃ဝဝ လဲႊႏိုင္ၾကမလား? " လို႔ ဆိုကေရးတီးက ေမးျပန္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြက ဝိုင္းရယ္ၾကျပီး စိတ္ထဲမွာလည္း "ဒီေလာက္လြယ္တဲ့ ကိစၥ ဘာျဖစ္လို႔ မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ"လို႔ ေတြးမိၾကတယ္။
တစ္လေက်ာ္လြန္ျပီေနာက္ ဆိုကေရးတီး ေက်ာင္းသားေတြကို "တစ္ေန႔ အၾကိမ္ ၃ဝဝ လဲႊတဲ့လူ လက္ေထာင္ပါ" ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသား ၉ဝ% က ဂုဏ္ယူတဲ့ဟန္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုျပီး လက္ေထာင္ၾကတယ္။
ေနာက္တစ္လမွာ ဆိုကေရးတီးက အရင္ကအတိုင္း ေက်ာင္းသားေတြကို ေမးျပန္တယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ လက္ေထာင္တဲ့လူေတြက ၈ဝ% ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ တစ္ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါ ဆိုကေရးတီးက ေမးျပန္တယ္။
"အလြယ္ဆံုး ၾကိဳးလဲႊနည္းကို ဘယ္ေက်ာင္းသားေတြ က်င့္ေနေသးလဲ"
ဒီအခ်ိန္မွာ စာသင္ခန္းထဲရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားအားလံုး ျငိမ္က်သြားျပီး ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ပဲ လက္ေထာင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေက်ာင္းသားဟာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ဂရိဒႆနိက ပညာရွင္အျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားလာခဲ့တဲ့ "ပေလတို" ပဲျဖစ္တယ္။
ေလာကမွာ အလြယ္ကူဆံုးနဲ႔ အခက္ဆံုးအလုပ္က "ၾကံ့ၾကံ့ခံႏိုင္မႈ၊ ဇဲြလံု႔လ" ပဲျဖစ္တယ္။ အလြယ္ကူဆံုးလို႔ ေျပာရျခင္းက လုပ္ဖို႔ဆႏၵရွိရင္ လူတုိင္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္သလို အခက္ဆံုးလို႔ ေျပာရျခင္းက တကယ့္လုပ္ႏိုင္တဲ့ လူဦးေရ နည္းပါးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ ေအာင္ျမင္ျခင္းက ဇဲြလံု႔လရွိသူေတြရဲ႕ေနာက္ ထပ္ၾကပ္မခြါ လိုက္ေနပါတယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အလဲထိုးခ်က္က တစ္ျခားလူ ကိုယ့္ကိုအလဲထိုးတဲ့ အခ်က္ထက္ မ်ားေနခဲ့ျပီလား? တစ္ခုခုကို အ႐ႈံးေပးလို႔ လက္ေလွ်ာ့ဖို႔ စဥ္းစားမိတိုင္း ဒီပံုျပင္ေလးကို သတိရလိုက္ပါ။
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္
No comments:
Post a Comment